Twórczość nastolatków

Ela.

Wiecie, zawsze zastanawiałam się jak pisać opowiadanie, by przyciągnąć uwage czytelnika. Co budzi w odbiorcach nude, a co tzw. ,, dreszczyk emocji przebiegający po parku''? Czego starać się nie pisać?

Wiadomo, tworzymy przede wszystkim dla siebie, a słowa płyną z serca, lecz są pewne apekty, które nie wolno nam przekraczać, jak: potos, przytłaczająca melancholia czy wymyślnona na opak fabuła.

Jakie opowiadania czytacie najczęściej? Co razi wasze oczy, a co wręcz przeciwnie, przykuwa waszą uwagę? Embarassed

Ela.

Karku, przepraszam.

monita · Gość

Ja najczęściej czytam takie opowiadania, gdzie dzieje się baaaardzo dużo! Niespodziewane zwroty akcji, zmyłki, i w ogóle dużo zagadek. Nie lubię za to nudnych opowiastek, które opowiadają o nudnym życiu np. nastolatki.

Selenaire

Mnie denerwuje przede wszystkim patos. Nie lubię rzeczy nierealistycznych i przekolorowanych.

Giva · Gość

No, mnie przede wszystkim denerwuje coś takiego:
a) "Nie wiem o czym napisać tę notkę (...)". Jeżeli autorka internetowego pamiętnika bądź dziennika (bo do nich właśnie odnosi się takowy cytat) nie wie o czym napisać, to niech w danym momencie nie pisze nic. Bo w rezultacie tego spod klawiatury wychodzą kompletnie durne, bezsensowne zdania; czytelnik męczy się przez bite dziesięć minut, czytając, że ktoś nie wie co napisać. Ale nie, autorzy takowych pamiętników po prostu MUSZĄ zamieszczać notki trzy razy dziennie!
Bezsens.
b) "Życie nie ma sensu..." i "Czarny Anioł (...) cośtam, cośtam". Ludzie! No nie przesadzajcie już z tą monotonią, czernią i psełdo samobójczymi myślami, bo to już się robi nudne. Taki autor myśli, ze jak sobie umieści na blou czarny szablon, doda wiersz pt. "życie jest do kitu, idę sie powiesić", to jest trendy. Ludzie umieszczają coś takiego, wogóle nie zastanawiając się nad sensem swoich słów. raz przeczytałam cosik takiego: "Po co mi te uczucia, po co mi ta miłość, to słońce i bezchmurne niebo?", a ktoś w komentarzach natychmiast odpowiedział mu tak: "Po to, abyś wiedział, że żyjesz!". Taak, bo autor myślał, że czytelnicy napiszą mu: "ojej, jaki Ty jesteś nieszczęśliwy, jaki biedny... A, walnę Ci 30 komów na poprawę humoru xD!"
Czy to jest normalne?
c) O czymś takich jak: "SłOdKi BlOgUś" i "KiSs!"... No coment.

Przepraszam, jeżeli kogoś uraziłam powyższym tekstem.

zła kobieta

Tak patos i używanie skomplikowanych słów w zestawieniu z raczej prostą treścią.

Kocia

To zupełnie jak PC

Haniulek

ja lubię dwa rodzaje książek.
1. książka jest mega ciekawa, czytam ją z przyjemnością i po przeczytaniu jej jestem tak zadowolona, że oczekuje ekranizacji oraz kolejnych części. Musi trzymać w napięciu, mieć ciekawą fabułę, i być napisana takim językiem, że nie mnie nie męczy czytanie jej.
2. musi nieść jakieś życiowe przesłanie, wątek, z którym się utożsamie, albo jakiś moment mojego życia, który będzie opisany w ten sposób, że będę miała wrażenie, że ta książka jest napisana specjalnie dla mnie Very Happy

Arni · Wysłany: Pią 0:08, 23 Mar 2012 Temat postu:

Najfajniejsze są nieoczekiwane zwroty akcji. Ludzi pociąga też chyba jak najdalej idący naturalizm. W końcu nikt na co dzień nie mówi wierszem. Smile

Ale mi i taki styl nie przeszkadza. Przecież czasami i przeklinamy i zdarza na się powiedzieć coś od serca.

Daniel

Ja też lubię takie trzymanie w napięciu Smile